Uwaga!
Wyjątek stanowią liczebniki piętnaście, piętnasty i dziewiętnaście, dziewiętnasty, w których ę wymawiamy jak [e].
AKCENT
Akcent w języku polskim jest stały. Zasadniczo pada na drugą sylabę od końca. Oczywiście są wielie wyjątków, większość z czego stanowią wyrazy pochodzenia obcego.
Posłuchaj. Przeczytaj poprawnie.
Psie smutki
Na brzegu błękitnej rzeczki
Mieszkają małe smuteczki.
Ten pierwszy jest z tego powodu,
Że nie wolno wchodzić do ogrodu,
Drugi - że woda nie chce być sucha,
Trzeci - że mucha wleciała do ucha,
A jeszcze, że kot musi drapać,
Że kura nie daje się złapać,
Że nie można gryźć w nogę sąsiada
I że z nieba kiełbasa nie spada,
A ostatni smuteczek jest o to,
Że człowiek jedzie, a piesek musi biec piechotą.
Lecz wystarczy pieskowi dać mleczko
I już nie ma smuteczków nad rzeczką.
Brzechwa Jan
Posłuchaj. Przeczytaj poprawnie.
Wielka powódź w Szczebrzeszynie — brzmi żartowniś chrząszczyk w trzcinie. Siadł chrząszcz dziadziuś na łodydze: Jaka powódź? Nic nie widzę! Płacz, zgrzytanie, lament w gąszczach — to chrząszcz różdżką grzmoci chrząszcza.